Üzerinden Bir Hayli Vakit Geçmiş Olan Şeyler

Unutulan birkaç satır, cümle veya sözcükten ibaretti bazı masallar… Hem onları unuttuk, hem de onlara konulan adları. Tüm renkli halleri hafızamızın tozlu kısımlarında siyah-beyaz bir siluet’e dönüştü

Evet, bizim de hiç ettiğimiz birkaç hikâyemiz var. Herkes gibi biz de buruşturup attık birçok şeyi. Sebebinin ne önemi var ki? Önemli olan; o hikâyenin artık okunamayacak hale gelmiş olması. Hepimiz insanız, bunu herkes hissetmiştir; olan bitene değil de, olabilecekken vazgeçilen güzel şeylere üzüldük sonra…

Ve kimseyi suçlayamayız, kimse mükemmel değil. Ne bu hikâyede kendine yer bulanlar, ne de hikâyenin bitmesine sebep olanlar. Hayatın bize yaptığı küçük şakalar… Her birinden küçük parçalar ekleyerek yolumuza devam ediyoruz. Hayat böyle, düşersen kalkar yola devam edersin… Çoğu insan bunların gereksiz olduğunu düşünür, ama aslında gerçeğin ta kendisi bu hikayedir…

Bugün seninle Aslında pek sevemeyeceğin bir şarkıyı paylaşıcam. “Eric Clapton – Love in Vain” Orjinali The Rolling Stones’a ait olup sözleri çok hoşuma gitmektedir…  

Malum şarkının sözleri ;

Onu durağa kadar takip ettim

Elimde bavulla

Söylemesi zor

Bütün aşkım boşayken

Tren durağa geldiğinde

Gözünün içine baktım

Çok üzgün yapayalnız hissettim

Ağlamadan duramadım

Tren duraktan ayrılınca

Arkada iki ışık acıktı

Mavi ışık bebeğimdi

Ve kırmızı ışık aklım

Bütün aşkım boşunaydı